21 zegeningen

Naast sarcoïdose is bij mij ook borstkanker geconstateerd. In deze “zware” tijd ben ik bewust op zoek gegaan naar positieve dingen (zegeningen tellen) Of het mij gelukt is kunnen jullie lezen in onderstaande blog 21 zegeningen?

21 zegeningen aan de hand van 21 bestralingen. Of waren het 21 “rampen”. Lees mee en ik lees graag jullie reacties. Hoe gaan jullie om met “zware” tijden en tegenvallers.

Hier volgen mijn 21 bestralingsdagen met de daarbij behorende positieve dingen:

1. “ze” hebben de kanker heel vroeg ontdekt
2. Kortere reistijd want ik mag naar Dordrecht voor de bestralingen i.p.v. naar Leiden: scheelt per dag minstens twee uur reistijd
3. Elke dag is er iemand die me rijdt en vergezelt
4. In het ziekenhuis hebben ze heerlijke cappuccino
5. Het is maar twee keer uitgelopen, andere keren soms eerder geholpen dan de genoemde tijd
6. Elke dag minstens één kaart of brief
7. Ik kreeg om op te sterken een biefstukje van twee buurvrouwen
8. Mijn bovenramen zijn door de buurman gezeemd
9. Dit is een slechte dag voor mij en hoe ik ook zoek ik kan het niet opbrengen om een zegening te vinden………
10. De planten buiten worden door de buurvrouw van water voorzien
11. De radiologen zijn heel vriendelijk en empathisch
12. In de wachtkamer ligt een legpuzzel waar de wachtenden gretig gebruik van maken: roept goede herinneringen op
13. De medicijnen tegen de misselijkheid werken
14. Er staat een biddende gemeente om mij heen
15. Familie, vrienden, collega’s, leerlingen die voor mij bidden
16. ………………… ik kan het niet opbrengen om er één te noemen / te zien
17. Mensen die voor mij koken en zo een heerlijk tafeltje dekje voor mij zijn
18. Een schouder om bij te huilen op deze dag
19. Géén enkele dag ziek of te beroerd geweest, zodat de bestralingen door konden gaan
20. Boeken, bloemen, ballonnen en chocolade van alles werd me ter bemoediging toegestuurd
21. Geen open wonden tijdens de bestralingen

Toen was deze marathon voorbij en nu is het zoals ik in en met de foto wil zeggen. Want naast het schrijven -zoals deze blog- maak ik ook foto’s en schrijf ik gedichten. Deze foto met gedicht over een boom en kwetsbaar zijn is ook ontstaan tijdens het revalidatietraject leren omgaan met sarcoïdose en toen de diagnose borstkanker er ook “even” bij kwam.

Het vizier is nu , samen met de therapeuten, gericht op verder herstel. Maar daarover een volgende keer meer.

Anja