Sarcoïdose Blogs

Het ‘spektakel’ bij de eerste intakegesprekken!

De afgelopen weken ben ik druk bezig met intakegesprekken. Het UWV heeft een advies uitgebracht om een revalidatietraject in te gaan omdat daar, zoals ze dat zo mooi zeiden’, ”nog wel enige winst te behalen valt met betrekking tot mijn arbeidsproces”. Mijn Arbo-arts en werkgever zijn –net als ik – zeer gewillig én positief dus de verwijsbrief werd geschreven en de eerste vragenlijsten werden mij toegestuurd.

Na het invullen van de 100 psychologische vragen en 175 medische/lichamelijk vragen had ik het wel gehad. Voornamelijk met mijzelf dan. Ik werd verplicht zo mega over mijzelf na te denken én te benoemen wat ik voel en wat ik niet kan en wat de gevolgen zijn als ik sommige dingen wél doe. Enz. enz. Daarna was het wachten op de eerste oproep voor een gesprek.

Dat eerste gesprek met de teamarts duurde 1 ½ uur en daar werden de meeste vragen –die ik ingevuld had – nog eens mondeling herhaald. Na afloop werd er gezegd dat er een wachtlijst was van 3 maanden en dat er dan een “screen-dag” zou komen waarop ik “getest” zou worden door een fysiotherapeut, ergotherapeut, psycholoog en maatschappelijk werker. Zij zouden dan bepalen of er een revalidatietraject gestart zou worden met en voor mij. Dit doen ze alleen als ze denken dat ik er baat bij zou hebben omdat het heel intensief is en het mij niet alleen maar vreselijk veel energie moet kosten, maar wel “psychisch en lichamelijk ” winst moet brengen.

Ik weer doorgezaagd en afgemat naar huis met de gedacht: oké in september hoor ik pas iets. Wie schetst mijn verbazing toen ik vorige week een oproep kreeg van de psycholoog assistente. Ik ben daar gisteren geweest en …. Jawel: ik mocht wéér 200 vragen maken. Ik wist even niet of ik daar nu boos om moest worden of om moest gaan lachen. Ik heb het laatste maar gedaan 

Ik wil jullie twee vragen meegeven die er bij stonden en je niet vermoeien met de pittige, pijnlijke en confronterende vragen die er ook tussenstonden. De éne vraag was: “Bent u ooit wel eens vergiftigd door iemand” keuze antwoord is: ja/nee. Ik heb maar NEE geantwoord. Als het wel geprobeerd is, is het niet gelukt en heb ik er in ieder geval niets van gemerkt.

De andere vraag was: “Zit uw hoofd vol”? Ik denk dan: waarmee? Snot/hersens/schrijverij-spinsels? Ik heb hier dus JA ingevuld omdat ik altijd denk over hoe ik iets kan verwerken in een blog 

Ik hoop dat ik alle vragen nu wel gehad heb en dat de volgende fase actiever zal zijn. Met actiever bedoel ik: stop nu met praten over mij en wroeten in mij, dat is nu al 2x door het invullen van vragenlijsten gebeurd en 1x tijdens een gesprek en geef mij handreikingen zodat ik (beter) ga accepteren dat ik sarcoïdose heb en hoe ik daar mee om moet gaan.

Wordt vervolgd…