Sinds het schrijven van mijn vorig blog is er weer…
Laatst geupdate op 15 juni, 2023
Dinsdag 23 juni was ik al vroeg wakker bij mijn logeeradres bij Jeanette Westerdijk. Na het drinken van een pot koffie pakte ik mijn tas en Jeanette bracht mij naar het station van Doetinchem waar we mijn wandelvriendje Jaap oppikten die deze kant op was gereisd om mij te vergezellen deze dag. We werden in Braamt afgezet en namen hartelijk afscheid.
Direct na het verlaten van Braamt begon ons wandelpad al snel te stijgen. Ik bemerkte al snel dat mijn conditie niet optimaal was want het klimmen ging moeizaam. Mijn stappen moesten een versnelling lager en het zweet liep mij al snel met straaltjes langs mij rug. Ondanks de zwaarte maakte de omgeving veel goed. Het landschap was schitterend en ik genoot van al het moois om mij heen. Als eerste beklommen wij de Eltenberg en even later liepen wij ons buurland Duitsland binnen. In totaal zijn wij drie grenspalen gepasseerd.
Daarna klommen we verder en zagen het kerkje boven op de berg Hoch Elten. Boven aangekomen wilden we een bezoekje brengen aan het pannenkoekenhuis maar dat was helaas op dinsdag gesloten. Toen hebben we maar besloten een stukje door te lopen en even een kijkje te nemen bij het uitzichtpunt wat aangegeven werd.
Het uitzicht was formidabel en aangezien er ook een bankje stond hebben we daar onze meegebrachte broodjes maar opgegeten. Wat een heerlijk rustpunt!
Daarna liep het een stuk makkelijker omdat we gingen dalen. We bereikten het Rijndal en liepen door naar Spijk. Dat is het punt waar de Rijn werkelijk ons land binnen komt. Vervolgens moesten we een lang stuk dijk overbruggen waarbij het verkeer vlak langs ons heen raasde. Aangezien we dat niet erg leuk vonden hadden we flink de pas er in en bereikten we al snel Tolkamer waar mijn oog viel op een terras waar je heerlijke ijsjes kon kopen. Dit kon ik niet weerstaan dus ik trok Jaap aan de mouw en sleurde hem naar een tafel. Daar pakte ik de kaart en had al snel een keus gemaakt. Jaap lustte trouwens ook wel een ijsje!
Nadat we ons ijs op hadden liepen we het laatste stukje naar de veerpont die ons naar de overkant van de Rijn moest brengen. Die kwam al snel aanvaren en voor 1,50 euro werden we in Millingen aan de Rijn afgezet wat tevens het eindpunt van deze etappe was.
In Millingen a/d Rijn hebben we de bus gepakt naar Nijmegen en daar vonden we een Italiaans restaurant waar we een overheerlijke pizza gegeten hebben. Met volle buik daarna de trein gepakt naar huis.
Nu heb ik inmiddels 300 kilometer van het Pieterpad gelopen en dus nog zo’n 200 te gaan verdeeld over nog 10 etappes. Wegens vakantie was een logeeradres komen te vervallen en ik moest even puzzelen hoe ik dat ging oplossen. De komende drie etappes loop ik over anderhalve week wanneer ik logeer bij Erica Bontekoe maar voor de twee etappes die daarna komen had ik nog geen overnachting. Aangezien ik de komende maandag en dinsdag de mogelijkheid heb om te lopen heb ik besloten om die twee etappes dan te gaan lopen waarbij ik gebruik maak van een logeeradres bij ‘vrienden op de fiets’. Voor 24 euro heb ik een trekkershut gereserveerd op een mini camping in Swolgen. Dit zal dan de eerste keer zijn dat ik niet bij een lotgenoot of vriendin slaap, maar gewoon op een camping. Ik zal ook deze twee etappes alleen lopen, maar mocht iemand het nog leuk vinden om mij te vergezellen dan hoor ik het graag!
Ik zocht een spannend en leuk avontuur…………tot nu toe heeft het Pieterpad mij alleen maar verrast en ben blij dat ik het initiatief heb genomen. Mijn streven is om de st Pietersberg te bereiken voor augustus en ik denk dat ik dat ga halen wanneer mijn lijf mij niet in de steek laat. Op naar oes sjoehe Limburg!