En toen was het ineens Januari 2020

Na de gezellige feestdagen van 2019, zaten we zomaar ineens weer in 2020. En zit ik alweer 1,5 jaar in de ziektewet en 2,5 jaar zonder werk. Wat vliegt de tijd toch snel. Voor je het weet ben je oud hahaha. Nee hoor, zo bedoel ik het niet…….

Begin van het jaar is het altijd weer tijd om nieuwe (vakantie) plannen te maken want die moet je altijd blijven doen. Hoeft heus niet ver weg te zijn maar het is gewoon leuk en gezellig om weg te gaan. Dus weekje skiën en weekje Spanje staan alweer in de planning. Heerlijk idee.

Wat ook elk jaar weer terugkomt, zijn de bezoekjes aan longarts en neuroloog. Eigenlijk ging ik dit jaar naar beide artsen heen met het idee… bloed zal toch wel goed zijn……  Maar helaas waren de bloedwaarden gestegen en de longarts begon ineens over Prednisolon. Deze had ik even niet zien aankomen en moest dit even verwerken. Zolang ik al bij ILD in St Antonius loop, is Prednisolon nooit ter sprake geweest.  Eigenlijk legde de longarts de bal bij mij en ik mocht zelf beslissen of ik wel/niet aan de Prednisolon zou gaan. Dit zou dan een periode van 3-6 maanden met een relatief lage dosering. Ik kon (en kan nog steeds niet) daar geen antwoord op geven dus we besloten om nog even niks te doen. In april weer terugkomen bij haar en hopelijk zijn dan de waarden gezakt. (Zo grillig kan de sarcoïdose dus zijn). Bij de neuroloog was het niet veel anders, ook bij/met hem besloten te wachten tot de bloedwaarden in april en dan kijken hoe en wat.  Wat een tegenvaller, maar ik probeer me er niet uit het veld te laten slaan door die stomme ziektes………

De onlinecursus is inmiddels ook klaar en ik probeer elke dag een oefening te doen. Ik wandel met enig regelmaat een stukje, of spring even op mijn elektrische fiets en als ik daar allemaal geen zin in heb, dan kan ik echt uren met een puzzel bezig zijn (WASGIJ puzzels, van Haasteren puzzels) In het begin legde ik de puzzel op een puzzelkleed, maar nu heb ik een puzzelmap en kan ik lekker op de bank puzzelen zonder iemand in de weg te zitten hihi. Maar ik vind het ook fijn om bij mijn moeder te zijn en haar te helpen met de dagelijkse dingetjes. Of wat ook erg gezellig is, is met vrienden ergens een hapje te gaan eten. Maar aan elk uitje hangt op het einde de prijs en deze kan soms betekenen dat ik de volgende dag minder kan, of meer pijn heb………..

Over 5 maanden zit ik 2 jaar in de ziektewet en dan stopt het. En aangezien ik al een stukje in de WAO zit, moet ik op tijd een herkeuring aan vragen voor WAO. Maar dat is nog even voor latere zorg.

Voor januari is dit mijn verhaal. Ik ga proberen om elke maand een korte update te geven over mijn wel en wee.