Ik las vanmiddag via FB een berichtje van Annemieke dat…
Zo lieve lezers ( ik heb eigenlijk geen idee of überhaupt iemand de blogs leest), eindelijk ben ik weer eens in de pen gekropen om een blog te schrijven. De aanleiding is dat we gisteren ( zaterdag 23 april) een introductiedag hadden voor de nieuwe vrijwilligers. Ikzelf ben al een tijdje vrijwilliger, maar ik had met het bestuur afgesproken dat ik ook naar Nijkerk zou komen.
Dus zaterdagochtend om 9.00u de routeplanner aan gezet en op naar Nijkerk. Vanwege de meivakantie was het al aardig druk op de weg maar met iets meer dan een uur op de klok was ik gearriveerd bij De Schakel in Nijkerk.
Helaas waren er maar héél weinig aanmeldingen dus we waren maar met een klein clubje van zes personen; Karst en Mayka (vanuit het bestuur), Annemiek ( is denk ik wel de TROUWSTE vrijwilliger die naar elke bijeenkomst komt), Leonie en Mischa vanuit het “FLUT” team (nieuwe vrijwilligers/contactpersonen vanuit de regio Flevoland/Utrecht) en ik zei de gek………(notulist en ondersteun het bestuur daar waar nodig is) . Waarom de opkomst zo laag is, konden we niet verklaren. Maar op één of andere manier voelde het ook wel een soort van vertrouwd.
Mayka opende de dag met een kort woordje en daarna volgde er een kort voorstelrondje. Ik ben altijd iemand die (heel erg) de kat uit de boom kijkt, dus mijn moment van voorstellen was dan ook zo voorbij. (achteraf had ik best wel meer kunnen en willen vertellen). Maar de rest van de groep vertelde wie ze waren, wat ze doen in de vereniging en hoe de sarcoïdose hun leven beheerst. Dat was echt leuk ( kun je leuk zeggen tegen sarcoïdose ???) want er waren zoveel overeenkomsten bij iedereen dat de twijfel die ik af en toe weer eens heb, dan ook gelijk weer weg waren. De moeheid, de slechte concentratie, maar wat echt bijzonder was, was dat de hele groep veel prikkels niet kan verdragen, bv met een verjaardag, of bij een grote groep mensen, of in de winkel als het druk is, op de markt enz. enz. Daarom vonden we eigenlijk (achteraf gezien) ook een soort van fijn dat we met een klein groepje waren, want dan bleef de irritatie van de prikkels wat langer weg. En kon iedereen wat langer aan het woord zijn en was er wat meer interactie. Na het voorstelrondje was het toch echt wel weer tijd voor koffie want sarcoïdose en concentratie gaan niet goed samen…….
Mayka had een alfabet gemaakt met alle activiteiten die wij als vrijwilligers doen, en het is dat het alfabet maar 26 letters heeft, anders was deze lijst vast langer. Verder hebben we het over de totale vereniging gehad, hoe deze in elkaar zit, en ook hoe je als vrijwilliger omgaat met informatie geven naar je leden. Kortom het was een leuke leerzame dag.
Na een lange leerzame maar toch weer vermoeide dag zijn we om 15.30 weer allemaal richting huis gegaan. Helaas was het op de weg naar huis nog steeds druk dus ik moest me goed focussen op de weg. Maar gelukkig zonder kleerscheuren kon ik na ruim een uur de auto weer inparkeren en nog even genieten van het laatste zonnetje achter in de tuin. Ik was helemaal kapot en mijn gedachten gingen weer met me aan de haal…. Heb ik wel genoeg verteld, had ik niet dit, had ik niet dat, had ik niet zus , had ik niet zo……. Pfffffff best vermoeiend en HÉÉL IRRITANT!!!!!!!. Maar na een klein slaapje en een warme douche begon ik weer langzaam in het hier en nu te komen, en na de overwinning van AJAX kon ik samen met vriendlief gezellig aan het avondeten beginnen.
Na heerlijk geslapen te hebben, stond ik zondag weer fris en fruitig op. Vandaag zouden we een rondje gaan fietsen bij Het Twiske in de buurt van Amsterdam-Noord. Na een heerlijk ontbijtje, bakkie koffie hebben we de fietsen in de auto geladen en op naar Het Twiske. Misschien vraag je je af wat “Het Twiske” is, dat is een natuurgebied waar je dus heerlijk doorheen kunt fietsen. En daar had ik via de knooppunten (van de ANWB) een leuke route gemaakt. Althans dat moesten we nog gaan ervaren. Er stond veel wind vandaag maar gelukkig scheen de zon en hebben we een elektrische fiets dus tegen de wind in trappen is dan altijd wat makkelijker.
Na 3,5 uur waren we weer terug bij de auto en we hadden heerlijk gefietst. Wat een leuke route was het, we hebben door de bossen, door de weilanden, langs het water en zelfs door wat kleine plaatsjes gefietst. In de bossen hoorden we de vogeltjes gezellig fluiten en in de weilanden zagen we heel veel vogels, eenden, ganzen met jongen dat is zo leuk om te zien en al die kleine lammetjes…. Te leuk om naar te kijken !! Dus een hele leuke afwisselende route. Hup de fietsen weer in de auto en moe maar voldaan weer naar huis. Thuis nog even achterin de tuin gezeten en ik kan weer terug kijken op een leuk maar vermoeiend weekend maar dat laatste heb ik er graag voor over. Zolang ik maar niet te ver over mijn grenzen ga, want dat is voor mezelf niet goed, maar ook voor de mensen om mij heen is dat niet fijn.
Morgen begint er weer een nieuwe week met nieuwe kansen hahaha.
Tot de volgende blog maar weer !!