Spiegelmoment….

Mama? Ja Fleur. Niet boos worden hoor, maar gisteren zei ik toch dat ik vrij was. Maar eerlijk, ik was eigenlijk heel erg moe. En ik heb toen een bewuste keuze gemaakt om thuis te blijven. Even niks, even op adem komen, tijd voor mijzelf. En vandaag op school kon ik me weer voor de volle 100 procent geven qua energie. Ik heb heerlijk gedanst!!! En ik was trots, omdat ik altijd streng ben voor mijzelf, de lat hoog leg maar nu toch even zei STOP!

Ik heb van jou geleerd om altijd door te gaan, koste wat kost, maar ik heb ook gezien en meegemaakt wat het met jou heeft gedaan. Je was al ziek en je werd alleen maar zieker. Ik wil het anders doen en probeer goed te luisteren naar wat mijn lichaam mij verteld. Net zoals jij nu gelukkig ook steeds meer doet.

Ik luister met heel mijn hart en word er stil van. Gebeurt dit echt, nu vandaag? Met natte ogen stamel ik, ik ben niet boos, ik ben zooo trots op jou lieverd. En ik ben trots op jou mama. Je doet het zo goed. De tranen glijden over mijn wangen, tranen van geluk.

Ze komt lekker bij me liggen en samen kijken we naar haar dansfilmpjes van vandaag.
Ze straalt en spat van het beeldscherm af. Wat een energie!!!

Als dit geen leermoment is, weet ik het ook niet meer. Luisteren naar je lichaam en goed voor jezelf zorgen is zo belangrijk. Daar weet ik nu alles van, nou ja bijna alles. Laat ik het zo zeggen, ik ben al een heel eind op de goede weg. Ik leer nog elke dag en ook van mijn lieve dochter. En volgens mij kennen jullie deze nog wel; pluk de dag maar laat altijd wat hangen voor morgen…