Batterij zoeken

Je hebt geleerd om te plannen. Het lukt je goed, nietwaar? Maar ik (je sarco die altijd bij je is en als hobby heeft alles in de war te gooien) accepteer natuurlijk je planning niet. Dat heb je vast al gemerkt.

Je dochter heeft verkering en gaat elke zaterdag naar hem toe. En jij en je man denken dan samen even wat leuks te kunnen doen en gaan lekker koffie drinken bij Intratuin. Super leuk natuurlijk.

Zondag wil je dochter graag naar Intratuin om het begin van de Kerstshow die ze aan het opbouwen zijn, ook te zien. Oh ja, even door Ikea wandelen kan toch ook? Dacht je dat nou echt? Haha, wat een grap. Ik bepaal wat er gebeurd en niet jij.

Doodmoe ga je maandag naar fysio om te trainen en aan je conditie te werken. Ik vind jou therapeut een rotvent, want hij heeft je gesteund en geholpen om je hele programma toch te kunnen doen. En wat was je blij en trots op jezelf. Wacht maar, ik krijg je nog wel.

Dinsdag had je even een rustdag, ik wist niet waarme ik je kon vervelen, je lag op de bank met een leuk boek waarom je steeds moest lachen. Je kon dat boek niet wegleggen en ik kon je niet te pakken krijgen.
Op woensdag 2 gesprekken waar je niet naar uit keek. De anesthesist voor je opname op 10 oktober. Goh, wat kun je lekker huilen als het te spannend voor je wordt. Ik heb er van genoten.

En woensdagmiddag een tweede gesprek, op de school van je lieve meiske. Oh wat grappig. Je moet het zélf doen, omdat je man de inspecteur waarschijnlijk over de tafel zou halen. Natuurlijk zat je weer te janken.

Maar helaas heb je je daar goed doorheen geslagen en had je een goed gesprek. Leuke dochter heb je trouwens, als de inspecteur haar persoonlijk naar haar gezondheid vraagt, is ze net als haar moeder: ze huilt. Wel lief zoals je haar hebt getroost.

En donderdag mocht je naar Zevenaar fietsen voor je andere therapeut. Hij geeft je dry needling, zet voor jou Glenn Miller muziek op en gaat koffie drinken. Als zijn koffie op is, maakt hij je wakker omdat de naaldjes eruit moeten. Walgelijk dat je zo kunt ontspannen.

En vrijdag moet je man weg, maar kan wel eerst de zware weekend boodschappen met je doen. Maar daar heb je geen zin in eigenlijk. Want eindelijk moet je toegeven dat ik, de sarco, toch sterker is dan jij. Wat was je lekker moe.
Oh ja, waarom je huilt vraagt die lieve schat van je nog voordat hij naar zijn klanten gaat. Ach gossie, je bent moe en je moet nog zoveel doen? Wat dan? Bed van je dochter verschonen met speciaal anti huisstofmijt spul. En boven en beneden stofzuigen. Leuk van mij dat je met de stofzuiger bijna van de trap gelazerd bent. Hoe kwam je trouwens zo doodmoe als je bent aan die reactie vermogen om je zo snel vast te houden?

Zaterdag eindelijk niks doen! Echt niet! Haha, geintje. Schoonmama belt dat haar koffie automaat het niet meer doet en ze wil graag met jou en je man gaan shoppen voor een nieuwe. Dag rust!!

Ze blijft tussen de middag eten. Dan horen jullie een fanfare en gaan in de tuin staan kijken. Iets met Nationale Burendag in het zorgcentrum vlak bij. De buren komen ook buiten staan kijken en een van die oude dames is jarig en wordt door de fanfare gefeliciteerd met een speciaal nummer dat ze spelen.

Schoonmama blijft met de jarige een tijd aan de poort staat kwekken. Jij ruimt gauw de was op en hoopt dat schoonmama snel naar huis wil zodat je eindelijk kunt liggen en rusten, want oooh, je bent eindelijk aan het eind van je Latijn. Je bent eindelijk doodop.

Maar je krijgt je rust nog steeds niet. Je lieve hubby maakt een overkapping op het terras zodat hij ook met slecht weer kan door werken en jullie in de herfst nog last buiten kunnen zitten met vuurkorf en wijntje. Bleeeegh. Te lief.

Wat heb je nodig voor een overkapping? Balken en steunen en die moeten geverfd worden. Haha, die is leuk. Bij Karwei kijken wat de verf kost, veel te duur. Dan naar de Gamma. Ik lag me rot, het is inmiddels 16:30 en je kunt bijna niet meer staan van vermoeidheid. Gamma heeft ook niks wat betaalbaar is.
Dan toch door naar de Praxis, daar hebben ze ook verf. Medewerker om advies gevraagd. Eindelijk verf gescoord, wat rollers erbij en dan naar huis. Manlief blij en jij bijna in tranen. Ik krijg je toch, had ik gezegd.

Thuis de risotto van de dag daarvoor opwarmen. Makkelijk als er wat overblijft. Je bent te moe om het goed te doen en tijdens het omroeren valt er regelmatig wat op de grond. Haha, nog een klus voor straks: keukenvloer schoonmaken. Ik mag je wel.

Na het eten gaat je man de verf gebruiken en verft de balken alvast met grondverf. Uitgeput ga je op de bank liggen om tv te kijken. Maar je bent eindelijk te moe om ervan te kunnen genieten.

Je gaat uitgeput om 23:30 eindelijk naar bed en je mag van mij gerust slapen, maar ik blijf bij je. Vier keer moet je naar de wc, goed voor je nachtrust, toch? Helaas val je steeds direct weer in slaap.
Zondag om 8 uur wordt je huilend wakker. Je wilt door slapen, maar dat lukt niet meer. Dan maar douchen en naar beneden. Ga je een blog schrijven, sluit de app zich elke 5 minuten af en gelukkig heb je WordPress nog niet genoeg onder de knie om de reeds geschreven tekst terug te kunnen vinden.

Je schrijft de tekst nu in “notities” en kopieert dat straks naar WordPress. Knap dat je deze oplossing gevonden hebt. En wat ga je vanmiddag doen! Ik ben benieuwd. Wel beloof ik je dat je niet kunt lezen, want door je vermoeidheid kun je je niet concentreren.

Zelfs de dagelijkse puzzel uitdaging lukt je vandaag niet. Ik lach me rot, heb ik je toch te pakken. En met je vermoeide lijf denk je er nu aan om morgen toch weer te gaan trainen bij die stomme vent die je helpt! Of dat lukt merk je morgen wel. Ik ken je, je gaat tegen alle sarco regels in het toch proberen.
Je bent bijna in tranen nu, het wil niet met je vandaag. Heb ik toch eindelijk mijn gelijk gehaald bij. Leer daarvan. IK bepaal wat er gebeurd, al verzet je je nog zo heftig, wat je steeds vaker beter lukt.