Ga naar hoofdinhoud

Het is eindelijk winter. Hier heb ik het hele jaar naar uitgekeken. Hoe kouder, hoe beter.De kou doet me ontzettend goed, mijn longen kunnen weer ademen. Met deze temperaturen sta ik graag in de tuin, ga “open” staan, spreid mijn armen wijd open, doe mijn ogen dicht en haal langzaam en diep adem.

Wat een heerlijk gevoel, die frisse koude lucht in de longen. Dit een paar keer herhalen is echt genieten. Manlief maakt onze stoep en die van onze bejaarde buurvrouw schoon. Hij heeft dikke warme jas aan, capuchon op, handschoenen aan en heeft het ontzettend koud. Ik sta met mijn sloffen in de sneeuw, t-shirt met lange mouwen (opgerold tot de ellebogen) te genieten.

Er moeten nog wat boodschappen gedaan worden, dus trek ik braaf de moonboots aan en wandel naar de supermarkt, wel met jas en handschoenen. Paraplu mee want het sneeuwt.

Het is lekker lopen buiten als je uitkijkt waar je loopt. De sneeuw kraakt onder mijn voeten. Lopend proef ik de lucht, fris en koud, heerlijk.

In de supermarkt met ik eerst mijn bril schoonmaken, hij beslaat. Boodschappen in de boodschappentas en teruglopen naar huis. Inmiddels hagelt het, het tikt zo mooi op de paraplu. Geluid wat ik nog ken van de camping in Oostenrijk toen mijn broers en ik met onze ouders en de caravan op vakantie gingen. Regen op je tent…. hagel op je plu…. Echt waar, ik geniet.

En als ik zo geniet, waarom is de titel van dit stuk dan “frustrerend”?

Omdat mijn hoofd en longen dit super heerlijk vinden, maar de rest van mijn lijf roept al een aantal dagen loeihard nee tegen me. Dat is dus het probleem. Ik wil mijn longen verwennen en steeds naar buiten gaan om te ademen.

Mijn lijf zegt dat ik moet gaan liggen en niks doen. Een aantal dagen lig ik weer meer, doe elke middag weer een dutje, huil weer veel. Maar dat wil ik nu even niet, nu even niet aan toegeven, maar naar buiten gaan.

Dit weer duurt maar een paar dagen en daar wil ik van kunnen genieten voordat het weer omslaan naar veel regen en andere ongein die mijn longen niet fijn vinden.

Ik ga nu weer even lucht scheppen, het is zo lekker.

Back To Top