Fysio

Na de verwijsbrief wegens chronische longaandoening voor onbeperkt fysio nu écht aan de gang gegaan. De verwijsbrief kreeg ik op 29 december en heb hem op 2 januari ingeleverd bij mijn fysio. Er werd direct gezegd dat ik in het vervolg een andere peut krijg, een die is gespecialiseerd in longaandoening. Ze weet zelfs wat sarco voor een aanslag pleegt op je lijf, uithoudingsvermogen en vermoeidheid.

De eerste keren dat ik bij haar was, deed ze een intake om te zien wat er met mij mis is. Hernia, astma en sarco. Voor de hernia was ik bij haar andere college om weer meer te kunnen bewegen.

De ademhalingstechniek was voor mij een opfriscursus. Die heb ik 16 jaar geleden gehad en ik deed ze redelijk goed. Ik heb nu ook geleerd wat ik moet doen als ik tijdens inspanning in ademnood kom. Dat heeft nog niemand me ooit geleerd. Ik begin van haar te houden, want het werkt echt!

Op haar verzoek heb ik bij de longarts de gegevens opgevraagd van mijn laatste longfunctietest. Die waren dusdanig dat ze zei dat ik inderdaad val in de categorie chronische longaandoening en verminderde longfunctie en dat moet dus getraind worden.

Ze vroeg welk trainingsprogramma ik bij haar collega volg en ze wil dat programma overnemen en nog extra aandacht aan de longen besteden. Niet alleen cardio en krachttraining dus.

Dan zijn we zover dat ik moet laten zien hoe het gaat als ik moet traplopen. Van de begane grond naar de tweede verdieping en daar dan even gaan zitten. Tijdens het naar boven lopen spraken we met elkaar. Boven aangekomen hijgde ik als een oud paard, de ademhalingsoefeningen doen en wachten tot hartslag en ademhaling weer rustig zijn.

Weer helemaal naar beneden, zegt ze dat we nu wéér naar de tweede verdieping lopen, maar rustig en zonder praten. Boven aangekomen is de ademhaling en hartslag rustiger dan net daarvoor.

Nu terug naar de eerste verdieping. Krijg ik te horen dat we weer naar boven lopen, maar dat ik tíjdens het lopen de ademhalingsoefeningen moest doen. Bijna niks aan de hand met adem en hartslag toen we boven waren. Lesje geleerd. Niet alleen ná inspanning oefeningen doen, maar ook tíjdens inspanning.

Vandaag mocht ik eindelijk naar de sportzaal. Testen wat ik altijd gedaan heb, maar mag niet alles doen na drie weken zonder training. Fietsen, twee balans oefeningen en loopband gedaan. Toen wilde mijn lijf niet meer. De fiets als warming-up mag niet meer in level 16, maar moet op level 6. Het is een warming-up en daarbij hoor je niet meteen al alles te geven zegt ze. Oké, klinkt logisch.

Volgende week dinsdag een looptest en dan mag ik vanaf donderdag écht beginnen, elke dinsdag en donderdag. De oefeningen die ik altijd deed, moeten nu gespreid gedaan worden. De ene dag beginnen met de fiets, de andere dag met de loopband als warming-up.

De kracht- en cardio oefeningen ook gelijk verdelen over de twee dagen, dat vergt minder fan het lijf en op die manier kun je langzaam opbouwen.

Of ze nog iets moet weten voordat we écht gaan beginnen? Ja, ik kan zonder het zelf te merken over mijn grenzen heen gaan en onwel worden. Heb haar verteld in welk vak in mijn sporttas druivensuiker zit, voor het geval ik het zelf niet kan pakken.

We hebben er vertrouwen in dat het gaat lukken en ze is van mening dat elke oefening die lukt, een goede oefening is. Beter één goede dan 10 foute. Niks moet, alles mag, mijn lijf bepaalt het tempo zegt ze. Ik ga ervoor.