Geen stress

Zoals al in een vorige blog geschreven, moet je met sarco alles plannen. Afspraken maken zodat je ervoor en erna kunt rusten en bijkomen.

Maar wat als je afspraken hebt waar je nog een tijd op moet wachten? Eén die maandag gemaakt is en voor komende maandag gepland staat. Een afspraak met een vervelend en pijnlijk onderzoek.

Heel af en toe onverwacht met manlief en dochter uit eten gaan omdat het je trouwdag is lukt nog wel. Was erg gezellig en zaterdag bijkomen.

Een afspraak in oktober waar je ook gigantisch tegen op ziet. Een dagje narcose en bovengebit laten trekken en prothese laten plaatsen.

Twee heftige afspraken dus. Maar je hebt ook iets moois om naar uit te kijken: een afspraak in november om met vriendin Nethanja een dagje wellness te gaan doen. Leuk vooruitzicht.

Maar die wellness voelt je lijf op dit moment nog niet, het voelt alleen de stress van de vervelende afspraken. Je lijf voelt de stress terwijl je hoofd al voorpret heeft voor de leuke dag. Het lijf schijnt dus toch de baas te zijn en het hoofd dient zich erbij neer te leggen. Dat doen we dus ook maar letterlijk: bankhangen en boek lezen of op facebook rondsurfen.

In de ochtend kun je toch nog wat doen en in de middag val je van vermoeidheid in slaap. Ja, elke middag weer een uurtje slapen. Al een jaar niet meer nodig gehad, nu dus wel. Geeft niet, kom je van bij.

En het meest verbazingwekkende is dan, dat je ondanks je vermoeidheid toch nog kunt genieten. De meesjes in de tuin, motregen aan de achterkant van het huis terwijl aan de voorkant de zon schijnt. Na het wakker worden de tuin in gaan met blote voeten en de dauw voelen in het gras, de spinraggen nat van de dauw zien. Herfstbloemen die gaan bloeien.

Er valt nog steeds genoeg te genieten en dat is ook erg belangrijk. We blijven vechten voor een betere conditie en energie om nog leuke dingen te kunnen doen, ook als we tussendoor een dutje moeten doen.