Gouden Engel

Vanmorgen mocht ik weer proberen te trainen. Inderdaad, proberen, want ik ben al dagenlang zo ontzettend moe, gewoon niet vooruit te branden. Mijn fysiotherapeute komt net als altijd direct naar me toe met de vraag “op de schaal 0-10, hoe is het met je vermoeidheid na dinsdagtraining?”.

Dinsdag ging ik naar huis met een 7,5-8 op die schaal en dat betekent dus herstellen. Dinsdagmiddag en de hele woensdag echt rust genomen. Niet veel gedaan. Gezin nam de taken van mij over. Dus ik dacht dat het vandaag wel goed zou gaan, ik had toch uitgerust?

Tja, dan zit je voor de warming-up op de fiets, heerlijk om mee te beginnen. 10 minuten op level 6, 2 1/2 minuut op level 8, dan weer 2 1/2 minuut op 6 en nog een keer 2 1/2 minuut op 8. In totaal een rustige 20 minuten. Daar begin ik elke donderdag mee.

Peut staat voor mijn neus en kijkt hoe het gaat. Ik zit inmiddels op 8 minuten en het gaat goed. Of toch niet!? Ze zegt dat ik bij 10 minuten moet stoppen en dat ze met mij mijn programma voor vandaag gaat doornemen.

Ik mag dus geen andere cardio oefening doen vandaag, dus die zware roeimachine valt gelukkig af. Is zwaar, maar ik red het meestal wel. Als hij niet hoeft vind ik dat geen straf.

Wel mag ik een paar kracht oefeningen doen. Pully is een leuke en die is me dan ook gelukt. Bij pully ga je zitten, je trekt een gewicht (vandaag 15 kg ipv 17,5 kg) tot je borst naar beneden. Dat doe je dan 3 keer 10. Normaal 4 keer 10. Heb de 30 gehaald zonder moeite, kracht lukt me beter dan cardio als het wat warmer wordt.

Volgende oefening was ook een 3x 10 met gewichten, maar dan voor borstspieren, schouders en nek. Na 1,5 x 10 komt ze weer bij me en zegt dat ik moet stoppen. Het gaat volgens haar niet goed, terwijl ik blind doorging.

Zegt ze dat ze volgende week donderdag er niet is. Oke, dan kom ik vrijdag. Oh, muts. Het is dan Hemelvaart, dus volgende week maar één keer fysio.

Wel had ze overleg gehad met haar collega waarbij ik vanaf november 2016 getraind heb tot eind december vorig jaar. Hij had haar verteld, dat hoe warmer het buiten was, hoe meer moeite ik heb en dan erg benauwd ben en regelmatig de oefeningen niet kon afmaken.

Had ze voor mij dus het volgende idee: in de warme periode minder cardio trainen en wel gewoon de kracht oefeningen doen. Klinkt als muziek in mijn oren.

Ook vroeg ze of ik van zwemmen houd. Ja zeker, vind ik lekker. Ik vertelde haar dat toen ik nog mocht auto rijden, ik elke woensdag naar Zevenaar ging om ’s morgens een uurtje te zwemmen en in mijn eigen tempo baantjes te trekken.

Of ik dat nu ook weer kon gaan doen? Ja, dat moet lukken. Ik informeer bij het zwembad hier om de hoek (1 minuut fietsen) en vraag wat de mogelijkheden zijn. Het liefst zo vroeg mogelijk op de dag, dan heb ik nog energie.

Krijg ik als antwoord dat er elke dinsdag en vrijdag vroeg zwemmen is van 7-8:15. Dat zijn tijden die mij wel aanspreken. Zo kan ik dus heel rustig toch wat aan cardio doen en de krachttraining bij fysio blijft dan gewoon 1x per week gedurende die periode.

Wat mij betreft heb ik een gouden engel gevonden in mijn fysiotherapeute. En wat fijn dat ze met haar collega heeft overlegd en voor de komende warmere periode het programma aanpast. Helemaal stoppen willen we gaan van beiden, dit lijkt dus een goede oplossing.