Ga naar hoofdinhoud

Na een jaar geen rust in mijn lijf te hebben gehad, heb ik deze week eindelijk wel weer een keer de rust gehad om iets voor mezelf te kunnen doen. Mijn hobby kleuren heb ik weer opgepakt. Ben het na een jaar nog niet verleerd en mijn ogen konden het ook goed aan.

Voor je kunt gaan kleuren, moet je eerst gaan zoeken naar een mooie plaat om te kleuren. In je 20 kleurboeken, pakken kleurkaarten en vooral op Pinterest. Daar kijk ik graag naar mandala’s en Keltische knopen. Moeilijk om een keus te maken. Dan maar stoppen met zoeken, tot er ineens iets voorbij flitst waar je direct gek op bent. Hij is mooi, zou het gaan lukken?

Het is bijna Pasen, dus de kleuren moeten vrolijk zijn en zo voel ik me ook als ik mijn stiften uit de grote bak haal. Eens kijken of de kleuren die ik wil gebruiken het ook nog allemaal doen en niet dat er één op is, want de iets dikkere stiften kun je niet los kopen, de fineliners wel.

Gelukkig, ze doen het allemaal nog. En dan ga je er voor zitten. Welke kleur begin je mee?

Het is een mandala, dus ik begint vanuit het hart. Ik pak een kleur en ga beginnen. Blindelings pak ik de volgende kleur die al klaarligt. Zodra ze gebruikt zijn, komen ze in een bepaalde volgorde te liggen: de eerst gebruikte leg ik bovenaan, de volgende daar weer boven. En als ze allemaal een keer gebruikt zijn, begin je weer bij de eerste. Zo krijg je een mooi patroon.

Nog mooier is het als je dochter een dag vrij is van school omdat de toetsweek is begonnen en zij die dag geen toetsen heeft. Ze komt bij me zitten, we praten terwijl zij een ingewikkelde puzzel op haar mobiel oplost en ik aan het kleuren ben.

Bij stukken waar ik twee kleuren wil gebruiken voor een contrast, geeft ze me graag advies. Ze vindt het leuk dat ik me eindelijk weer eens kan ontspannen.

Ze speelt zelf graag muziek ter ontspanning op haar ukelele’s, gitaren of keyboard. Maar dat kan ik niet. Ja toch wel: “Vader Abraham” kan ik spelen op haar keyboard, “Waarheen Waarvoor” lukt ook nog wel en een Sinterklaas liedje moet ook nog kunnen. Ze biedt aan om mij op haar ukelele te leren spelen. Is makkelijker met 4 snaren dan een gitaar met 6 snaren.

Het klinkt naar een gezellig middag en dat was het ook. Veel gepraat en erg veel gelachen.

We gaan er gauw aan beginnen aan de ukelele lessen, maar eerst moet ze leren voor haar toetsweek. Vandaag haar eerste toets gehad.

Maar wat voel ik me lekker na een middag als gisteren met mijn lieve dochter. Een echte moeder/dochter middag, zonder klagen over dat we ziek zijn, gewoon samen praten over serieuze dingen én koetjes en kalven. En dan te horen krijgen dat ze van je houdt en dat je de tweede bent, na haar BFF die ze bepaalde dingen heeft verteld.

Dat dat mogelijk is, komt puur omdat ik eindelijk eens totaal ontspannen en relaxt was en zij ook. Wat kan ik me verheugen op meer van zulke dagen. Samen genieten en niet allebei aan je lichamelijke problemen en klachten denken.

Back To Top