Plannen

Spontaan leuke dingen doen lukt niet meer als je sarco hebt. Je weet het niet direct, maar je komt er vanzelf wel achter dat je moet leren plannen.

Neem de verjaardagen in je familie. Schoonzus en zwager hebben grote familiekring en als je daarheen gaat voor een verjaardag, weet je dat het erg druk zal zijn met ruim 20 mensen die door elkaar heen zitten te kwekken. Na een uur hou je het niet meer vol, je kunt geen gesprek volgen omdat je ineens een paniekaanval krijgt vanwege alle rumoer. Besluit je dus die verjaardagen wel te vieren, maar op een ander tijdstip als het wat rustiger is. Geen probleem, weer wat geleerd.

De feestdagen moet je ook plannen. Pasen is altijd bij ons. Schoonzus gaat naar haar schoonfamilie en de dag erna naar de woonboulevard. Wij halen schoonmama in huis, zoonlief met vriendin en hebben gezellig een brunch. Zoonlief en vriendin gaan daarna naar haar familie en brengen intussen ook schoonmama even naar huis. Rust is wedergekeerd en je kunt hankhangen en ogen even dichtdoen.

Dan ineens is het augustus. Je weet dat december steeds sneller dichterbij komt. In oktober samenkomen bij schoonzus om de planning door te nemen. Waar vieren we de feestdagen, bij haar of bij ons? Vorig jaar bij ons, eerste keer in nieuwe huis. Dat moest dus een speciale viering worden.

Weken van te voren met man en dochter overleggen welk menu we klaarmaken. Alles wat een lange houdbaarheidsdatum heeft alvast in huis halen. Twee dagen van te voren de rest halen. Dag van te voren koken. Groot fornuis voor 6 pannen en giga grote oven kunnen dan op de dag zelf alles verwarmen.

Na de feestdagen geen rust, want de jaarwisseling komt eraan. Oliebollen en appelbeignets bestellen, fles bubbels in huis halen. Kijken wat voor muziek er op ARD en ZDF komt. Schoonmama halen en hapjes maken.

Nu 4 dagen rust en dan weer druk, want op 5 januari ben je jarig. En ná die dag, kun je de boom aftuigen, alle versieringen opruimen. Daarna kun je pas luisteren naar je lijf dat het allang genoeg gevonden heeft en rust wil.

Je kijkt uit naar die gezellige, maar ook drukke dagen en je plant doelbewust in je agenda rustmomenten in. Dat moet, omdat je het anders niet redt.

Je weet nu op dit moment dat je dit schrijft al, dat je volgende week alweer je eerste Kerstversiering gaat kopen. Niet omdat het moet, maar omdat het kan en gezellig is.