Touwtrekken

Het is herfst en dan weet je dat je lijf het niet met je eens zal zijn. Je gaat het benauwd krijgen, je gaat je moe voelen, nog meer dan anders. Je energielevel zal zakken tot ongeveer 50%.

Ja, je bent nog steeds gemotiveerd om dingen te doen. Huishouden doen, fietsen, trainen en met je gezin dagje uit of even lekker shoppen bij Intratuin. Dat kan ook allemaal, in je hoofd. Je lijf zegt iets totaal anders.

Je slaapt goed als je ontzettend veel geluk hebt. Meestal niet dus! Je plant voor jezelf wat je die dag gaat doen. De ene keer lukt het, de andere keer niet. Maar het is nu herfst, kun je dan wel iets plannen?

Je doet alsof je gek bent en er niks aan de hand is en je plant toch. Punt! Twee uur nadat je in je hoofd gepland hebt, weet je al dat het niet gaat lukken vandaag. Hoe dat kan? Je hebt toch goed geslapen? Jawel, maar je lijf voelt aan als een blok beton, loodwaar.

Probeer maar eens naar de buurtsuper te fietsen met benen die zwaarder zijn dan normaal door het loden gewicht en je hebt de wind tegen, want het is immers herfst. Fietstassen gevuld, de wind is gedraaid en je fiets is zwaarder vanwege de boodschappen en je trapt jezelf weer naar huis.

Top! De boodschappen zijn binnen en je ruimt ze op. Even kopje koffie maken en drinken. Dan was in de droger doen. Help, je bent nog steeds loodzwaar en komt bijna de trap niet meer op. Kruipend dan maar, geen hond die dat ziet en onze hond kan toch niks tegen je gezin zeggen, dat scheelt ook alweer.

Het is dus echt touwtrekken: je hoofd zegt dit en je lijf zegt dat. Het is dus een gevecht om te zien wie van de twee de meeste kracht heeft. Maar je voelt zelf al dat je lijf harder en sterker aan het touw trekt en dat je straks gedwongen wordt om te gaan liggen en je planning te laten voor wat het is: een planning. Niks meer en niks minder.