Tranen

Je kijkt er al dagen verlangend naar uit: rust. Twee dagen alleen thuis. Je hebt je er op verheugd.Je hebt de hele nacht niet geslapen dus je eerste vrije dag begin je doodmoe. Op de een of andere manier geeft boodschappen doen en buiten fietsen je wat energie.

Je drinkt een bakje koffie terwijl de wasmachine zijn plicht doet. Je neemt de koffie mee naar de pc van manlief en gaat op de spelsite waar je al jaren lid van bent je zetten doen.

Dan kijk je rond en je ziet dat Jaro nog steeds aan het verharen is en dat je moet stofzuigen. Eigenlijk heb je er geen zin in, dat kan morgen ook wel. Net als het afstoffen van de bank. Dat kan ook morgen wel.

De energie die je eventjes hebt gehad van boodschappen doen begint nu al op te raken. Kan ook niet anders als je maar energie hebt van 6 lepeltjes. Je begint hoofdpijn te krijgen.

Je weet ook, dat hoe je je nu voelt, je over een paar uur er helemaal doorheen zit en je een huilbui krijgt. Ook weet je dat je lieve man dan niet thuis is om liefdevol zijn armen om je heen te leggen, je vasthoudt en zal zeggen: “laat maar gaan schat. Kom maar, laat maar gaan! Ik hou van je!”
Je weet ook, dat wat je vandaag niet doet uiterlijk zondag om 16:00 klaar moet zijn omdat je dochter dan van scoutingkamp terugkomt en allergische reacties krijgt als je niet hebt gestoft en gezogen. Beloof je jezelf dat je dat morgenochtend gaat doen zodra manlief met zijn neef vertrokken is naar klanten om spiegels te te monteren? Ja? Ben trots op je.

Als je slim bent, ga je verder lezen in het boek waar je mee bezig bent. Dat is zo goed en mooi geschreven, dat je regelmatig tranen in de ogen hebt van het lachen en niet eens kunt vertellen aan je gezin waarom je moet lachen. Het boek heet: “Pogingen iets van het leven te maken”, het geheime dagboek van Hendrik Groen 83 1/4 jaar. Super leuk.

Welke tranen ga je vanmiddag hebben? Van het huilen of van het lachen? Ik denk dat het tranen van het lachen gaan worden.