Vrijdag de 13e

Vandaag is het vrijdag de 13e. Niet? Vertel dat maar aan mijn lijf. Die denkt toch echt dat het vrijdag de 13e is.

Waar ik dat aan merk? Mijn fysiotherapeut wilde vanmorgen direct beginnen met een conditietest. Ik mag op de fiets plaatsnemen, handen op de metalen delen die de hartslag meten.

Nog voordat ik begonnen ben met fietsen kijkt Ronald (mijn therapeut) me aan, vol verbazing. Of er iets aan de hand is? Yep, ik heb het Spaans benauwd, hoezo? Mijn hartslag zit in plaats van de normale 98 op 126 slagen zonder dat ik ook maar iets heb gedaan. Conditietest is dus gecanceld, want dat heeft zo geen zin met die benauwdheid.

Dan eventjes gestoeid met een paar gewichten. Niet de gebruikelijke 5 kg, maar rustig met 1 kg. Komt Ronald wéér naar me toe en zegt dat ik moet stoppen. Vanwege de benauwdheid ben ik verkeerd bezig en daar zal ik last mee krijgen als ik probeer door te gaan. Dus na 15 minuten in plaats van 1,5 uur zat ik alweer thuis.

Even boodschappen gedaan en ook daar ging het weer mis, bij de kassa een potje pesto op de grond laten vallen. Wat een smeerboel. De fietstassen ingepakt en proberen thuis te komen. Komt er uit de stalling van de winkelkarretjes een vrouw rennen die mij en mijn fiets over het hoofd ziet. Loopt me dus omver.

Gelukkig begin ik te beseffen dat ik blij mag zijn met de slager van de Coop: hij heeft het rundvlees alvast voor me in blokjes gesneden, zodat ik daar een heerlijk hachee van kan maken vandaag. Ui snijden moet ik nog wel zelf, maar ik weet nu al, mijn lijf kennende, dat ik morgen met pleisters rondloop op minstens 3 vingers.

Thuis eerst even thee drinken en douchen. Ik heb totaal niet gemerkt dat ik mijn bril vergeten ben af te zetten, dus met haren wassen viel hij op de grond. Gelukkig niet kapot.

Volgens mij kan ik vandaag beter blijven zitten, iets gaan lezen of wat anders doen waarbij ik mezelf of wat anders kan beschadigen.

Ik ben rond 7 uur opgestaan, het is nu 10 uur en heb al minstens drie blauwe plekken die ik bij het opstaan nog niet had. Van 1 heb ik het gemerkt, ik heb me hard gestoten aan de deurklink.

Het gaat nog een lange dag worden vandaag. Morgen de schade maar eens even opnemen: aantal nieuwe blauwe plekken, aantal sneetjes.

Maar nu eerst even deze dag overleven.