Hallo allemaal,
Ik ben Liesbeth Schelle en heb al sinds maart 1993 sarcoïdose. Ik had reumatische klachten en al snel na een hart-longfoto en een longbiopt werd duidelijk dat ik zwellingen aan de lymfeklieren van de longen had. Mijn kinderen waren toen 3 en 1 jaar. Inmiddels ben ik 52 jaar en pas nu begin ik me aan te passen aan mijn ziekte. Al die tijd heb ik niet willen weten dat ik niet alles meer kon zoals voorheen. Dus bleef ik maar doorgaan, waardoor ik nog meer last kreeg van spieren en gewrichten. Nu ik “accepteer” dat het nu eenmaal zo is, ben ik mijn energie beter gaan verdelen en gaat het ook beter. Zijn er meer mensen die er pas na zo lange tijd zich er bij kunnen neerleggen?