Laatst geupdate op 21 april, 2021
Niersarcoïdose
De nieren kunnen op twee manieren bij sarcoïdose betrokken zijn. Er kan sprake zijn van granulomen in de nier of er kan sprake zijn van een verhoogd kalkgehalte in het bloed.
Hoe vaak granulomen in de nieren voorkomen is niet helemaal duidelijk. Nierfalen door granulomateuze ontstekingen bij sarcoïdose is eveneens beschreven.
Een verhoogd kalkgehalte in het bloed kan leiden tot niersteenvorming en kalkneerslag in de nier en kan tevens het nierweefsel aantasten. Als het nierweefsel is aangetast is dat niet meer te herstellen maar het wordt wel enigszins gecompenseerd door de natuurlijke overcapaciteit van de nieren.
Diagnose
Met behulp van een nierbiopt kunnen de granulomen worden gevonden. Bij urineonderzoek kunnen witte en rode bloedcellen en cilinders in de urine gevonden worden, gewoonlijk geen eiwit. Ook de bepaling van het creatinine- en kalkgehalte in het bloed kan diagnosticerend werken, evenals de meting van de bloeddruk.
Behandeling
Niersarcoïdose reageert gewoonlijk heel goed op corticosteroïden. Dat geldt ook voor een verhoogd kalkgehalte door het activeren van vitamine D.
Wanneer het kalkgehalte bij behandeling met corticosteroïden niet op een normaalwaarde uitkomt, moet men bedacht zijn op een verhoogde bijschildklieractiviteit. In uitzonderlijke gevallen dient te worden overgegaan tot nierdialyse.