Pieken en dalen

Het is een ongelooflijk cliché, en daarom ook zo waar. Ieder huisje heeft zijn kruisje. Er is geen huishouden te vinden waar pieken en dalen niet voorkomen, al is het kruis in het ene huis ongetwijfeld van een andere omvang dan het kruis in een ander huis. Vaak zijn ze aan het zicht onttrokken omdat mensen er nu eenmaal niet mee te koop lopen, maar hoe dichter je betrokken bent bij een huishouden hoe meer je ook de kruizen ziet.

Vreemd eigenlijk dat we de leuke dingen zoveel makkelijker delen dan de moeilijke dingen, terwijl je bij moeilijke dingen juist veel meer steun kunt gebruiken van je omgeving. En dan heb ik het niet over het delen in de schijnwereld op sociale media, want daar is iedereen minimaal op een level tussen goed bezig en vet cool. Dat is het feest van de maakbare illusie.

Nee, ik bedoel het delen in het echte leven (in real life). Een open gesprek aangaan met de mensen die belangrijk voor je zijn en die oprecht interesse tonen, in plaats van de kruizen te verbergen en de schijn op te houden. In kleine kring ben je misschien geneigd om je dierbaren te beschermen, en wil je niet steeds ‘klagen’. Hoe goed bedoeld ook, jijzelf en jullie verstandhouding worden er niet beter van op den duur.

Buiten die kleine kring heb je nog veel meer ‘hele goede’ redenen om de vuile was niet buiten te hangen. Je ervaart bijvoorbeeld dat je gesprekspartner al een oordeel klaar heeft en dat je jezelf alleen maar aan het verdedigen bent ten opzichte van die aanname. Of je weet dat het gesprek ongemakkelijk wordt en dat ga je liever uit de weg, of omdat je zelf ook niet snapt waarom iets vorige week wel lukte en vandaag echt niet (en morgen of overmorgen weer wel)…

Maar, even van sarcoïdosepatiënt tot sarcoïdosepatiënt: hoe gaan wij er dan met elkaar voor zorgen dat de mensen om ons heen begrip kunnen krijgen voor de impact die sarcoïdose op je leven heeft? Dat zul je toch echt zelf moeten doen.

Als jij niet uitlegt (en uit blijft leggen) wat sarcoïdose voor jou betekent, kun je ook geen begrip van je omgeving verwachten.

Ga het gesprek aan en sla de retorische antwoorden over. Je verhaal is het vertellen waard en mag gehoord worden, ook als de pieken nu even verder weg zijn dan de dalen. Ga je eigen dalen te lijf door ze te delen, want gedeelde smart is halve smart.

En het kruis dat jij deelt met je dierbaren kan juist ook zorgen voor een betere onderlinge band. Dat zijn pieken waar geen dal tegenop kan.