Verwarrend

Sarcoïdose, wie ben je? Ik weet dat je er bent. Ik had je graag eens willen ontmoeten om te vragen: Waarom breng je mij steeds weer zo in verwarring?

Vanaf mijn geboorte was je er al, in de baarmoeder van mijn moeder had jij je zelfs al genesteld, misschien had je wel willen vluchten, maar dat kan helaas niet meer, we waren aan elkaar verbonden, voor altijd, levenslang. Vanaf mijn puberteit liet je me voelen, dat ik al heel gauw erg moe ging worden, en dacht dan: zo jong al, en waarom?

Tot aan m’n 29e jaar wist ik dus niet dat jij het was. Je was heel vaag, maar gaf me veel problemen, verdriet, veel pijn, en operaties. Verwarrend bleef het allemaal, de tol werd hoog, maar ik besefte wel dat jij het ook niet makkelijk had. Want sarcoïdose betekent: ontsteking. En misschien had jij daardoor ook wel veel pijn. Maar na verloop van jaren moest ik een overlevingstechniek ontwikkelen, om positief te kunnen blijven, en werd een beetje strenger, en zei dan tegen je: “Jij mag niet helemaal de baas gaan spelen, want ik wil als het kan, hoe dan ook, blijven genieten van het leven en ondanks mijn beperkingen het leven blijven vieren.”

Maar na verloop van jaren moest ik een overlevingstechniek ontwikkelen, om positief te kunnen blijven, en werd een beetje strenger, en zei dan tegen je: “Jij mag niet helemaal de baas gaan spelen, want ik wil als het kan, hoe dan ook, blijven genieten van het leven en ondanks mijn beperkingen het leven blijven vieren.”

Ik heb wel sarcoïdose, maar ik ben het nooit geworden

Maar jij hebt op jouw manier toch ook je best gedaan. Ik ben nu 79 lentes rijk, en heb dat natuurlijk samen met jou toch maar bereikt en hoop dan ook met jou nog steeds een hele tijd te kunnen blijven, maar wel een beetje rustig blijven. Want dan alleen kunnen we door alle verwarringen heen elkaar een plekje geven en… Ik heb jou wel, sarcoïdose, maar ik ben het nooit geworden!!